Páxaro que vas volando

por riba d’aquel convento.

Toma, levall’esta carta

o meu amor que está dentro.

 

Dille que sospiro e choro

dille que vivo morrendo

dille que se compadeza

do mal que estou padecendo

 

Co cariño non hai chanzas, porqu'o cariño è ladron: entroum'un día n'a casa; rouboum'o meu corazon.

​

O meu corazón che mando

cunha chave para o abrir,

nin eu teño máis que darche,

nin ti máis que me pedir.

​

Dille que sospiro e choro

dille que vivo morrendo.

 

Ahí tes o meu corazón,

si o queres matar ben podes,

pero como estás dentro,

tamén si o matas, morres.