CANTIGAS DE AMIGO
Fui eu. madre, en romaria
JOHAM DE REQUEIXO
Fui eu, madr', en romaria
a Faro con meu amigo
e venho d' el namorada
por quanto falou comigo.
ca mi xurou que morria
por mi; tal ben mi quería!
Leda venho da ermida
e d' esta vez leda serei,
ca falei con meu amigo,
que sempre [muito] desexei,
ca mi xurou que morria
por mi; tal ben mi quería!
Du m' eu vi con meu amigo
vin leda, se Deus mi perdón,
ca nunca lhi cuid' a mentir
por quanto m'ele diss' enton,
ca mi xurou que morria
por mi; tal ben mi quería!
Primeira das cinco únicas cantigas de Johán de Requeixo (fins do século XIII?) que nos chegaron, todas tendo como escenario a ermida de Santa Maria de Faro. Na sequencia em que son transcritas nos cancioneiros, parecen desenvolver un pequeno ciclo narrativo.
Neste primeira, a doncela regresa dunha romaría a esa ermida e confesa á nai a súa alegría por ter estado co seu amigo e polas promesas de amor que oíu da súa boca, e que ela acredita seren verdadeiras.
